ค้นหาหมวดอักษร ป

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ประจักษ์พยาน '

  ประจักษ์พยาน  หมายถึง (กฎ) น. พยานบุคคลที่เป็นผู้ได้เห็น ได้ยิน หรือทราบข้อความเกี่ยวในเรื่องที่ให้การเป็นพยานนั้นมาด้วยตนเองโดยตรง.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ประจัญ

  [ปฺระจัน] ก. ปะทะต่อสู้, ผจัญ ก็ว่า.

• ประจัญบาน

  ก. รบอย่างตะลุมบอน.

• ประจัน

  ก. กั้นเป็นส่วนสัด เช่น ฝาประจันห้อง; ประชัน, ประเชิญ, เผชิญ,เช่น หันหน้าประจันกัน; เรียกไม้ที่ใช้คํ้าแคมเรือที่เบิกได้ที่แล้วเพื่อไม่ให้หุบว่า ไม้ประจัน.

• ประจันหน้า

  ก. เผชิญหน้ากัน, อยู่ต่อหน้ากัน.

• ประจาก

  ก. พรากไป, จากไป.

• ประจาค

  ก. สละ, ให้. (ป. ปริจฺจาค; ส. ปฺรตฺยาค).

• ประจาน

  ก. ประกาศเปิดเผยความชั่วให้รู้ทั่วกันด้วยวิธีต่าง ๆ เช่นพูดประจาน ตัดหัวเสียบประจาน พาตระเวนประจานทั่วเมือง. (ข. ผจาล ว่า ทําให้เข็ดหลาบ).