ค้นหาหมวดอักษร ป

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ประคิ่น, ประคิ่นวินชา '

  ประคิ่น, ประคิ่นวินชา  หมายถึง ก. ประจง, ค่อย ๆ ทําให้เรียบร้อย, ประคอง.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ประคิ่น, ประคิ่นวินชา

  ก. ประจง, ค่อย ๆ ทําให้เรียบร้อย, ประคอง.

• ประคุณ

  (แบบ) ก. คล่องแคล่ว, ชํานาญ. (ส. ปฺรคุณ ว่า ตรง, สัตย์ซื่อ,ซื่อตรง; ป. ปคุณ).

• ประเคน

  ก. ถวายของพระโดยวิธียกส่งให้ตามพิธีการที่กําหนดไว้ เช่นประเคนอาหาร; ส่งให้ถึงมือ (ใช้ในความแดกดัน) เช่น ต้องเอาไปประเคนให้จนถึงที่; (ปาก) ตี เช่น ประเคนกระบาล ๓ ที.

• ประเคราะห์

  (แบบ) น. ความเพียรที่แก่กล้า; การยกย่อง, การเชิดชู, ตรงข้ามกับนิเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การกําราบ, การลงโทษ, การข่มขี่. ก. ยกย่อง,ประคับประคอง. (ส. ปฺรคฺรห; ป. ปคฺคห).

• ประโคน ๑

  น. เรียกเสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้นว่า เสาประโคน.

• ประโคน ๒

  น. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้าง หลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและหน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน)กระคน ก็ว่า.

• ประโคนธรรพ, ประโคนธรรพ์

  [ปฺระโคนทับ, ปฺระโคนทัน] น. หัวหน้าคนธรรพ์ผู้เป็นเจ้าแห่งการดนตรี ถือว่าเป็นครูปี่พาทย์, เขียนเป็น ประคนธรรพ หรือประคนธรรพ์ ก็มี.