ปุโรหิต หมายถึง น. พราหมณ์ที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์ในทางนิติ คือขนบธรรมเนียมจารีตประเพณี. (ป., ส.).
ดู ปุงลิงค์, ปุงลึงค์.
ดู ปุงลิงค์, ปุงลึงค์.
น. ชาวป่าชาวเขา. (ส.).
น. ขวานปูลู, ขวานโยน.
(ปาก) ก. พูดหรือทําพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด,ประโลประเล ก็ว่า.
[ปุดสะยะ, ปุดสะ, บุด, บุดสะยะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสําเภา หรือดาวสิธยะ ก็เรียก. (ส. ปุษฺย; ป. ปุสฺส).
[ปุดสะยะ, ปุดสะ, บุด, บุดสะยะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสําเภา หรือดาวสิธยะ ก็เรียก. (ส. ปุษฺย; ป. ปุสฺส).