ปุราณ หมายถึง ว. บุราณ, โบราณ. (ป., ส.).
น. ชื่อคัมภีร์ในศาสนาฮินดู.
[ปุริมมะพันสา, ปุริมพันสา] ดู บุริมพรรษา.
ว. เป็นเครื่องนําหน้า, เป็นอารมณ์, เป็นหัวหน้า. (ป., ส.).
น. พราหมณ์ที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์ในทางนิติ คือขนบธรรมเนียมจารีตประเพณี. (ป., ส.).
ดู ปุงลิงค์, ปุงลึงค์.
ดู ปุงลิงค์, ปุงลึงค์.
น. ชาวป่าชาวเขา. (ส.).