ปุรณะ หมายถึง [ปุระนะ] ก. บูรณะ. (ส. ปูรณ).
[ปุระพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. (ส. ปูรฺว).
[-, ปุบพะ-, บุบพะ-, บุระพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.
[-, ปุบพะ-, บุบพะ-, บุระพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.
[-สาด, บุบพะอาสาด, บุระพะอาสาด, บุบพาสานหะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๐ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปปากนกหรือช้างพลาย, ดาวสัปคับช้างหรือ ดาวราชสีห์ตัวผู้ ก็เรียก.
น. บุระ. (ป.).
ว. บุราณ, โบราณ. (ป., ส.).
น. ชื่อคัมภีร์ในศาสนาฮินดู.