ปุย ๒, ปุยกระโดน, ปุยขาว หมายถึง ดู กระโดน.
น. ลักษณะแก้มที่ตุ่ยออกมาเช่นในเวลากินอาหาร; (ถิ่น-ปักษ์ใต้)ของลับหญิง.
น. สิ่งที่ใส่ลงไปในดินหรือให้ธาตุอาหารพืชหนึ่งหรือหลายธาตุ.
น. ปุ๋ยที่ได้จากมูลสัตว์และเศษซากพืชรองคอก.
น. ปุ๋ยที่ผลิตขึ้นโดยกระบวนการทางเคมีให้มีธาตุอาหารหลักเพียงธาตุเดียวหรือหลายธาตุ; (ปาก) ปุ๋ยวิทยาศาสตร์.
(ปาก) น. ปุ๋ยเคมี.
น. ปุ๋ยที่ได้จากนำเศษอินทรียวัสดุมากองสุมไว้ รดน้ำให้ชื้นและทิ้งไว้ให้เกิดการสลายตัวโดยการกระทำของจุลินทรีย์อาจผสมสารเคมีเข้าไปด้วยเพื่อให้มีธาตุอาหารเพิ่มขึ้นหรือให้อินทรียวัสดุสลายตัวเร็วขึ้น.
[-อินซี] น. ปุ๋ยที่ได้จากพืชและซากสัตว์.