ความหมายของคำว่า ' ปุณฑริก '

ความหมายของคำว่า ' ปุณฑริก '
ปุณฑริก หมายถึง [ปุนดะริก, ปุนทะริก] (แบบ) น. บุณฑริก. (ป., ส. ปุณฺฑรีก).

ปุด ๑
น. เรียกการเย็บผ้าทีหนึ่งว่าปุดหนึ่ง. ก. อาการที่นํ้าหรือของเหลวผุดขึ้นน้อย ๆ. ว. เสียงดังเช่นนั้น.
ปุด ๒
น. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าชนิด Etlingera megalocheilos Griff.ในวงศ์ Zingiberaceae ลําต้นกินได้.
ปุดกะลา
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกะลา. (ดู กะลา ๒).
ปุตตะ
(แบบ) น. บุตร. (ป.; ส. ปุตฺร).
ปุถุชน
น. คนที่ยังมีกิเลสหนา, สามัญชน, ผู้ที่มิได้เป็นพระอริยบุคคล.(ป. ปุถุชฺชน; ส. ปฺฤถคฺชน).
ปุนนาค
น. ต้นบุนนาค. (ป.).
ปุนภพ
[ปุนะพบ] น. ภพใหม่, การเกิดใหม่. (ป. ปุนพฺภว); สมัยเกิดใหม่ได้แก่ตอนเริ่มต้นยุคปัจจุบันหลังยุคกลาง.