ปุฏะ หมายถึง (แบบ) น. ห่อ; หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห; กระจาด. (ป.).
[ปุนดะริก, ปุนทะริก] (แบบ) น. บุณฑริก. (ป., ส. ปุณฺฑรีก).
น. เรียกการเย็บผ้าทีหนึ่งว่าปุดหนึ่ง. ก. อาการที่นํ้าหรือของเหลวผุดขึ้นน้อย ๆ. ว. เสียงดังเช่นนั้น.
น. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าชนิด Etlingera megalocheilos Griff.ในวงศ์ Zingiberaceae ลําต้นกินได้.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกะลา. (ดู กะลา ๒).
(แบบ) น. บุตร. (ป.; ส. ปุตฺร).
น. คนที่ยังมีกิเลสหนา, สามัญชน, ผู้ที่มิได้เป็นพระอริยบุคคล.(ป. ปุถุชฺชน; ส. ปฺฤถคฺชน).
น. ต้นบุนนาค. (ป.).