ความหมายของคำว่า ' ปึง '

ปึงปัง
ว. เสียงดังเอ็ดอึง.
ปึ่ง ๑
ว. ทําท่าไว้ยศไม่อยากพูดจาด้วย; ทําทีเฉยแสดงอาการคล้ายกับโกรธ, ปึ่งชา ก็ว่า.
ปึ่งชา
ว. ทําทีเฉยแสดงอาการคล้ายกับโกรธ, ปึ่ง ก็ว่า; วางท่าเฉยเมยอย่างไว้ยศ เช่น เมียเจ้ารูปทองสิบสองหนัก ยศศักดิ์ปึ่งชาหาน้อยไม่. (สังข์ทอง).
ปึ่ง ๒
ดู บึ่ง ๑.
ปึ๋ง
ว. เสียงดังเช่นนั้น.
ปึ้ด
ว. ใช้ประกอบคํา ดํา ว่า ดําปึ้ด หมายความว่า ดํามาก.
ปึมปื้อ
ดู กระดาดดํา ที่ กระดาด, กระดาดขาว.