ความหมายของคำว่า ' ปิยังคุ '

ปิโยรส
น. ลูกที่รัก. (ป., ส. ปิย + โอรส).
ปิลันธน์
[ปิลัน] น. เครื่องประดับ. (ป.).
ปิ๋ว ๑
ก. ชักไว้เสีย, เป็นคําใช้ในวิธีเล่นโยนหลุม เมื่อโยนกันจนเหลือ๑ สตางค์ ก็ชักเอาเสียไม่ต้องโยนอีก เรียกว่า ปิ๋ว; ชวด, พลาดจากที่หวัง เช่น เขาปิ๋วเงินรางวัลก้อนใหญ่. (ปาก) ว. ริบ เช่นถูกปิ๋วเงินประกัน.
ปิ๋ว ๒
ว. มักใช้ประกอบคํา เล็ก หมายความว่า เล็กมาก.
ปิศาจ
น. ผี, ลักษณนามว่า ตน, ปีศาจ ก็ว่า. (ส.; ป. ปิสาจ).
ปิศาจบดี
[ปิสาจะบอดี] น. นายผี คือ พระศิวะ.
ปิสัง
(ถิ่น-อีสาน) ว. อะไร, พิสัง ก็ว่า.