ปิดอ่าว หมายถึง ก. ใช้เรือรบหรือทุ่นระเบิดเป็นต้นปิดที่ปากอ่าวของฝ่ายตรงข้ามไม่ให้เรือเข้าออก.
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นพุงดอ. (ดู พุงดอ).
น. นํ้าดี, นํ้าจากต่อมตับ. (ป. ปิตฺต).
(แบบ) น. บิดา, พ่อ. (ป.; ส. ปิตฺฤ).
[-มะหะ] น. ปู่; นามพระพรหม. (ป.).
[-มะไหยะกา, -มะไหยิกา] (ราชา) น. ปู่ทวด, ตาทวด.
[-มะไหยะกา, -มะไหยิกา] (ราชา) น. ปู่ทวด, ตาทวด.
(แบบ) น. พ่อ. (ป.).