ปิดปาก หมายถึง ก. ไม่พูด หรือไม่ให้พูด เช่น ปิดปากเงียบ พยานถูกฆ่าปิดปาก.
(ปาก) ก. ยุติการสอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดี.
ก. ถ่ายอุจจาระปัสสาวะไม่ออก.
(ปาก) ว. มีรายจ่ายสูงกว่ารายได้ (มักใช้แก่งบประมาณแผ่นดินที่ไม่สู่ดุล).
ก. ไม่ยอมรับรู้รับฟัง, ไม่ยอมให้รู้ให้เห็น.
ก. ใช้เรือรบหรือทุ่นระเบิดเป็นต้นปิดที่ปากอ่าวของฝ่ายตรงข้ามไม่ให้เรือเข้าออก.
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นพุงดอ. (ดู พุงดอ).
น. นํ้าดี, นํ้าจากต่อมตับ. (ป. ปิตฺต).