ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ปาหุณ '

    ปาหุณ  หมายถึง [ปาหุน, ปาหุนะ] (แบบ) น. ผู้มาหา, แขก. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ปาหุไณย-

    [-ไนยะ-] (แบบ) ว. ที่ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป. ปาหุเณยฺย).

  • ปาหุไณยบุคคล

    น. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป.).

  • ปำ

    ก. พุ่งลง, ปักลง, มักใช้ประกอบกับ หัว เช่น หัวปํา.

  • ป้ำ

    ว. กล้าได้กล้าเสีย ในคําว่า ใจปํ้า.

  • ป้ำป้อ

    ว. มีรูปร่างเทอะทะ.

  • ป้ำเป๋อ, ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ

    ว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.

  • ป้ำเป๋อ, ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ

    ว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒