ค้นหาหมวดอักษร ป
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ปาหุณ '
ปาหุณ หมายถึง [ปาหุน, ปาหุนะ] (แบบ) น. ผู้มาหา, แขก. (ป., ส.).
คำที่ใกล้เคียงกัน
ปาหุไณย-
[-ไนยะ-] (แบบ) ว. ที่ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป. ปาหุเณยฺย).
ปาหุไณยบุคคล
น. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป.).
ปำ
ก. พุ่งลง, ปักลง, มักใช้ประกอบกับ หัว เช่น หัวปํา.
ป้ำ
ว. กล้าได้กล้าเสีย ในคําว่า ใจปํ้า.
ป้ำป้อ
ว. มีรูปร่างเทอะทะ.
ป้ำเป๋อ, ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ
ว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
ป้ำเป๋อ, ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ
ว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒