ปากหวาน หมายถึง ว. พูดจาไพเราะ (มักใช้ในทางที่ล่อใจหรือไม่จริงใจ); อาการที่รู้สึกหวานในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.
(สํา) ก. พูดจาอ่อนหวานแต่ไม่จริงใจ.
ว. ชอบนินทาเล็กนินทาน้อย; ไม่กล้าพูด, พูดไม่ขึ้นหรือพูดไม่มีใครสนใจฟัง (ใช้แก่ผู้น้อย).
น. ภัยอันตราย.
น. ชื่องูพิษร้ายชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
น. ชื่องูนํ้าชนิด Homalopsis buccata ในวงศ์ Colubridaeกินปลาเป็นอาหาร มีพิษอ่อนมาก.
น. ชื่อพยาธิตัวกลมขนาดเล็กหลายชนิดในวงศ์ Ancylostomatidaeมีส่วนหัวโค้งงอคล้ายตาขอ ในช่องปากมีฟันแหลมหรือเป็นแผ่นใช้เกาะเกี่ยวผนังลำไส้ อาศัยดูดกินเลือดมนุษย์และสัตว์ ขนาดเล็กที่สุดยาวประมาณ ๕ มิลลิเมตร ขนาดใหญ่ที่สุดยาวประมาณ ๓๐มิลลิเมตร เช่น ชนิด Necator americanus, Ancylostoma duodenaleอยู่ในลำไส้เล็กของมนุษย์ ชนิด A. braziliense, A. ceylanicum อยู่ในลำไส้เล็กของสุนัขและแมว.
น. หญ้าปากคอก. (ดู ตีนกา ๓).