ความหมายของคำว่า ' ปากร้าย '

ปากร้ายใจดี
ก. พูดจาดุด่าแต่น้ำใจดี.
ปากเรือ
น. ดาดฟ้าเรือ.
ปากลำโพง
ว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา.
ปากว่าตาขยิบ
(สํา) ก. พูดอย่างหนึ่งแต่ทําอีกอย่างหนึ่ง. ว. ปากกับใจไม่ตรงกัน.
ปากว่ามือถึง
(สํา) ก. พอพูดก็ทําเลย.
ปากสว่าง
ว. ชอบเปิดเผยเรื่องของผู้อื่น.
ปากเสียง
ก. โต้เถียง, ทะเลาะ, ในคำว่า เป็นปากเสียง มีปากเสียง. น. ผู้พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น ผู้แทนราษฎรเป็นปากเสียงของประชาชน.