ปากมาก หมายถึง ว. ชอบพูดว่าคนอื่นซํ้า ๆ ซาก ๆ, พูดมาก, (ในทางช่างว่า ช่างติ),พูดขยายเรื่องเล็กน้อยให้มากออกไป.
น. รอยบากหรือรอยเจาะที่ตัวไม้สําหรับเอาตัวไม้นั้นประกบกัน.
ว. ที่พูดพล่าม พูดพล่อย หรือพูดโดยไม่ยั้งคิดเสียก่อนว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูด.
(สํา) ว. ยังเป็นเด็ก.
ว. มักดุด่าว่าร้าย.
ก. พูดจาดุด่าแต่น้ำใจดี.
น. ดาดฟ้าเรือ.
ว. ชอบโพนทะนาหรือเปิดเผยเรื่องราวต่าง ๆ ที่ตนรู้มา.