ความหมายของคำว่า ' ปากแบะ '

ความหมายของคำว่า ' ปากแบะ '
ปากแบะ หมายถึง น. ปากที่มีริมฝีปากล่างยื่นห้อยออกมามาก.

ปากปราศรัยใจเชือดคอ
(สํา) ก. พูดดีแต่ใจคิดร้าย.
ปากปลา
น. ส่วนหัวของสําเภาที่ว่างอยู่ ไม่ได้อุดกระดาน.
ปากปลาร้า
(สํา) ว. ชอบพูดคําหยาบ.
ปากปลิง
น. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปลิง ก็เรียก.
ปากเป็ด ๑
น. ชื่อปี่ชนิดหนึ่ง มีปากแบนคล้ายปากเป็ด เรียกว่า ปี่ปากเป็ด.
ปากเป็นชักยนต์
(สํา) ก. ว่ากล่าวสั่งสอนไม่รู้จักหยุด.
ปากเปราะ
ก. พูดจาทักทายเก่ง, พูดจาว่าคนง่าย ๆ; เห่าเก่ง (ใช้แก่สุนัข).