ค้นหาหมวดอักษร ป

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ปร-ปักษ์ '

  ปร-ปักษ์  หมายถึง [ปอระ-] น. ข้าศึก, ศัตรู, ฝ่ายตรงข้าม.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ปรโลก

  [ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.

• ปรวาที

  [ปะระ-] น. ผู้กล่าวถ้อยคําฝ่ายตอบหรือฝ่ายค้าน, คู่กับ สกวาที.

• ปรหิตะ

  [ปะระหิตะ, ปอระหิตะ] น. ประโยชน์ผู้อื่น, มักใช้ควบกับ ประโยชน์เป็น ปรหิตประโยชน์ ว่า ประโยชน์เกื้อกูลแก่ผู้อื่น. (ป. ปรหิต).

• ปรก ๑

  [ปฺรก] น. ซุ้มเล็ก ๆ ที่พระสงฆ์อาศัยในเวลาอยู่ปริวาส. ก. ปก, ปิด,คลุม, เช่น พระนาคปรก ผมปรกหน้า.

• ปรก ๒

  [ปฺรก] น. เรียกผู้นั่งภาวนาในพิธีปลุกเสก เช่น ในพิธีพุทธาภิเษกว่า คณะปรก.

• ปรกติ

  [ปฺรกกะติ] ว. ธรรมดา เช่น ตามปรกติ, เป็นไปตามเคย เช่นเหตุการณ์ปรกติ, ไม่แปลกไปจากธรรมดา เช่น อาการปรกติ,ปกติ ก็ว่า. (ส. ปฺรกฺฤติ; ป. ปกติ).

• ปรง

  น. (๑) ชื่อเฟิน ๒ ชนิดในสกุล Acrostichum วงศ์ Pteridaceaeต้นเป็นกอขึ้นริมนํ้า ใบยาวเป็นทาง ใบอ่อนสีแดง กินได้ คือปรงทะเล (A. aureum L.) และ ปรงหนู (A. speciosum Willd.).(๒) ชื่อพรรณไม้ในกลุ่มพืชเมล็ดเปลือยหลายชนิดในสกุลCycas วงศ์ Cycadaceae เป็นไม้ต้น ลําต้นกลม สีดําขรุขระใบเล็กยาวเรียงถี่ ๆ บนแกนกลาง เช่น ปรงญี่ปุ่น (C. revolutaThunb.) ใบใช้ทําพวงหรีด ปรงเขา (C. pectinata Griff.).