ปั้นปึ่ง หมายถึง ว. ทำท่าเย่อหยิ่งไม่พูดจากับใคร.
ก. ทำเจ้ายศเจ้าอย่าง.
น. ชื่อขนมทําด้วยแป้งเกลือกงา. ก. อวดดี.
น. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า ใช้แป้งห่อไส้แล้วม้วนบิดริมแป้งตรงที่ประกบกันให้เป็นลายเกลียว นึ่งหรือทอด, แป้งสิบ ก็เรียก.
ก. แกล้งแสดงหน้าตาให้ผิดปรกติเพื่อลวงให้เขาหลงเชื่อ เช่นไม่เจ็บแต่ปั้นสีหน้าให้เหมือนคนเจ็บ.
น. ภาชนะดินสําหรับชงนํ้าชา มีพวยเหมือนกา, ป้าน ก็ใช้.
น. เครื่องยกของหนักประกอบด้วยเสาและรอกเป็นต้น,เครื่องจักร สําหรับยกของหนัก.
น. เครื่องรัดเกล้าที่ไม่มียอด; โจรป่า. (ช.).