ปัญจมี หมายถึง ว. ที่ ๕.
น. วัน ๕ คํ่า.
ดู ปัญจม-.
ดู ปัญจม-.
[-วีสะติ] (แบบ) ว. ยี่สิบห้า. (ป.).
น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่นคนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).
(สํา) ว. มีความรู้น้อย, โง่.
น. คนที่มีความรู้หรือความฉลาดอันเกิดแต่การเรียนมามาก.