ปัญจก, ปัญจกะ หมายถึง [ปันจก, -จะกะ] (แบบ) น. เบญจก, หมวด ๕. (ป.).
[ปันจะมะ-] (แบบ) ว. เบญจม, ที่ ๕. (ป.).
ว. ที่ ๕.
น. วัน ๕ คํ่า.
ดู ปัญจม-.
ดู ปัญจม-.
[-วีสะติ] (แบบ) ว. ยี่สิบห้า. (ป.).
น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่นคนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).