ปัจเจกโพธิ หมายถึง [ปัดเจกกะโพด] น. ความตรัสรู้เฉพาะตัว คือ ความตรัสรู้ของพระปัจเจกพุทธเจ้า. (ป.).
[ปัดเจกะสะมาทาน] น. การสมาทานศีลทีละสิกขาบท เรียกว่าปัจเจกสมาทาน, ถ้าสมาทานรวบท้าย เช่นว่า พุทฺธปญฺ?ตฺตํ อุโปสถํสมาทิยามิ หรือ อฏฺ? สีลานิ สมาทิยามิ เรียกว่า เอกัชฌสมาทาน.(ป.).
(แบบ) น. การที่บุคคลทําตอบแทนอุปการะของผู้อื่น.(ป. ปจฺโจปการ + กิจฺจ).
(แบบ) ว. ภายหลัง, เบื้องหลัง, ข้างหลัง. (ป.).
น. เวลาภายหลังบริโภคอาหาร คือ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไป. (ป.).
น. สมณะผู้ตามหลัง คือ พระผู้น้อยมีหน้าที่เดินตามหลังพระผู้ใหญ่. (ป.).
[ปัดฉิม, ปัดฉิมมะ-] ว. ตะวันตก; ภายหลัง, ทีหลัง, ข้างหลังสุด.(ป. ปจฺฉิม).
[ปัดฉิม, ปัดฉิมมะ-] ว. ตะวันตก; ภายหลัง, ทีหลัง, ข้างหลังสุด.(ป. ปจฺฉิม).