ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ปักข-, ปักข์ '

    ปักข-, ปักข์  หมายถึง [ปักขะ-, ปัก] น. ปักษ์. (ป.; ส. ปกฺษ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ปักข-, ปักข์

    [ปักขะ-, ปัก] น. ปักษ์. (ป.; ส. ปกฺษ).

  • ปักขคณนา

    [ปักขะคะนะ-] น. ปักษคณนา, วิธีคำนวณดิถีตามปักษ์.

  • ปักขพิฬาร

    [-ลาน] น. บ่าง; นกเค้าแมว.

  • ปักขันดร

    [-ดอน] น. ปักษานดร, ฝ่ายอื่น, อีกฝ่ายหนึ่ง.

  • ปักเป้า ๑

    [ปักกะ-] น. ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในวงศ์ Tetrodontidae และDiodontidae ลําตัวป้อมหรือกลมมากน้อยแล้วแต่ชนิด ขนาดยาวตั้งแต่ ๖-๖๐ เซนติเมตร เฉพาะบางสกุล เช่น สกุล Canthigaster,Chonerhinus และ Tetrodon ในวงศ์ Tetrodontidae สกุล Diodonและ Chilomycterus ในวงศ์ Diodontidae มีลักษณะแบนข้างทุกชนิดสามารถพองตัวได้ ผิวหนังมีหนาม ฟันมีลักษณะเป็นกระดูกแข็ง ไม่มีครีบท้อง บางชนิดพบในนํ้าจืด เช่น ชนิดChonerhinus modestus ทุกชนิดมีพิษ ไม่ควรนํามารับประทาน.

  • ปักเป้า ๒

    [ปัก-] น. ชื่อว่าวชนิดหนึ่งมีหางยาว, คู่กับ ว่าวจุฬา, อีเป้า ก็เรียก.

  • ปักษ-, ปักษ์

    [ปักสะ-, ปัก] น. ฝ่าย, ข้าง, เช่น ปักษ์ใต้, กึ่งของเดือนจันทรคติคือ เดือนหนึ่งมี ๒ ปักษ์ ข้างขึ้นเรียก ศุกลปักษ์ (แปลว่า ฝ่ายขาวหมายเอาแสงเดือนสว่าง) ข้างแรมเรียก กาฬปักษ์ (แปลว่า ฝ่ายดําหมายเอาเดือนมืด), ครึ่งเดือน เช่น หนังสือรายปักษ์. (ส.; ป. ปกฺข).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒