ความหมายของคำว่า ' ปะปน '

ความหมายของคำว่า ' ปะปน '
ปะปน หมายถึง ก. ปนกัน (มักใช้ในลักษณะที่สิ่งต่างชนิดต่างประเภทระคนปนกัน),บางทีก็ใช้หมายความอย่างเดียวกับ ปน.

ปะราลี
น. บราลี.
ปะรำ
น. สิ่งปลูกสร้างขึ้นชั่วคราว มีเสา หลังคาแบนดาดด้วยผ้าหรือใบไม้.
ปะไร
ตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).
ปะลอม
ก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.
ปะเลง
น. การรำเบิกโรงอย่างโบราณ ผู้แสดงแต่งเครื่องละครตัวพระคู่หนึ่งสวมหน้าเทพบุตรศีรษะโล้น มือทั้ง ๒ ถือหางนกยูงข้างละกำ รำออกท่าประกอบดนตรี.
ปะแล่ม, ปะแล่ม ๆ
ว. อ่อน ๆ น้อย ๆ (ส่วนมากใช้แก่สิ่งที่มีรสหวาน) เช่น หวานปะแล่ม ๆ.
ปะแล่ม, ปะแล่ม ๆ
ว. อ่อน ๆ น้อย ๆ (ส่วนมากใช้แก่สิ่งที่มีรสหวาน) เช่น หวานปะแล่ม ๆ.