ความหมายของคำว่า ' ปะขาว '

ความหมายของคำว่า ' ปะขาว '
ปะขาว หมายถึง น. ชายผู้จําศีลนุ่งห่มผ้าขาว, ลักษณนามว่า คน; (โบ) ตําแหน่งข้าราชการชั้นขุนหมื่นพวกหนึ่ง, คู่กับ ประแดง.

ปะงับปะง่อน
ว. ปะหงับปะง่อน.
ปะงาบ, ปะงาบ ๆ
ว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ พะงาบ หรือพะงาบ ๆ ก็ว่า.
ปะงาบ, ปะงาบ ๆ
ว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ พะงาบ หรือพะงาบ ๆ ก็ว่า.
ปะตาปา
น. นักบวช. (ช.).
ปะตาระกาหลา
[-หฺลา] น. เทวดาผู้ใหญ่. (ช.).
ปะติดปะต่อ
ก. เอาสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มาติดมาต่อกัน.
ปะติยาน
น. กระจัง ๒ ข้างพระราชยาน.