ป้อแป้ หมายถึง ว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.
(ถิ่น-อีสาน) น. กิ้งก่า. (ดู กิ้งก่า).
(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อกิ้งก่าขนาดใหญ่ชนิด Calotes mystaceusในวงศ์ Agamidae หัวสีนํ้าเงิน แต่บางครั้งเปลี่ยนเป็นสีนํ้าตาลได้,ปอมขาง หรือ กะปอมขาง ก็เรียก.
น. หอรบ; ที่อยู่หรือที่พักซึ่งทำขึ้นใช้กันแดดกันฝน เช่น ป้อมตำรวจ.
(โบ) น. ที่ซึ่งมีที่กําบังแข็งแรงสําหรับใช้ในการควบคุมการใช้อาวุธและสั่งการเดินเรือในยามสงคราม.
ว. กลม ๆ.
ว. กลม ๆ.
ว. เสียงดังอย่างของมีนํ้าหนักตกนํ้า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่สูญหายไปอย่างของตกนํ้า เช่น หายป๋อมไปเลย.