ปสุต หมายถึง [ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).
[ปะสูด] น. ประสูติ. (ป.; ส. ปฺรสูติ).
[ปะหังสะนะ, -สะ] น. การรื่นเริง. (ป.).
[ปะหังสะนะ, -สะ] น. การรื่นเริง. (ป.).
[ปะ-] ก. ละทิ้ง. (ป.; ส. ปฺรหาณ).
[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
[ปะ-] น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).
น. เส้นใยที่ทําจากเปลือกไม้บางชนิด เช่น ปอแก้ว ปอกระเจา.