ปลีแข้ง หมายถึง น. ลําแข้ง.
[ปฺลีก] ก. แยกหรือหลีกออกจากหมู่จากพวกไป, ย่อยออกไปจากส่วนใหญ่ เช่น ขายปลีก เงินปลีก.
ก. แยกตัวออกมา.
ว. เบ็ดเตล็ด, เล็กน้อย.
ก. เจียดเวลาเพื่อมาทําสิ่งใดสิ่งหนึ่งนอกเหนือจากงานที่ทําอยู่.
[ปฺลื้ม] ก. เบิกบานยินดีมาก.
[ปฺลุก] ก. ทําให้ตื่นจากหลับ, ทําให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกําลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.
ก. เร้าใจให้กล้าหาญหรือกระตือรือร้น.