บูรณภาพ หมายถึง น. ความครบถ้วนบริบูรณ์ เช่น บูรณภาพแห่งดินแดน บูรณภาพแห่งอาณาเขต.
น. วันเพ็ญ.
น. การนําหน่วยที่แยก ๆ กันมารวมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.
ก. ซ่อมแซมทําให้กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น บูรณะวัด.
[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.
[-ระพา] ว. ตะวันออก; เบื้องหน้า. (ส.).