บ่มนิสัย หมายถึง ก. อบรมให้มีการประพฤติปฏิบัติในทางที่ดีจนเป็นนิสัย.
ก. บำเพ็ญบารมีให้สมบูรณ์, สั่งสมอบรมบารมีให้สมบูรณ์.
ก. ทําให้ผิวงามด้วยการอยู่ในที่ซึ่งไม่ถูกแดดถูกลมจนเกินไป.
ก. อาการที่ช้างกําลังจะตกมัน.
ก. ทําให้ฝีกลัดหนองเต็มที่เพื่อบ่งได้ง่าย.
[บอระ-] (แบบ; กลอน) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์.(ป., ส. ปร).
[-ทาน] (แบบ) น. เมียเขา. (ส.).
[-ทาระ-] (แบบ) น. การประพฤติผิดในเมียเขา. (ส.).