บุหงา หมายถึง [-หฺงา] น. ดอกไม้ชนิดต่าง ๆ มีมะลิ กระดังงา กุหลาบ เป็นต้นที่ปรุงด้วยเครื่องหอมแล้วบรรจุในถุงผ้าโปร่งเล็ก ๆ ทําเป็นรูปร่างต่าง ๆ. (ตัดมาจาก บุหงารําไป).
น. ดอกพุทธชาด. (ช.).
[-มะลา-] น. ดอกมะลิลา. (ช.).
น. ดอกไม้ที่ปรุงด้วยเครื่องหอมแล้วบรรจุในถุงผ้าโปร่งเล็ก ๆทําเป็นรูปร่างต่าง ๆ, มักเรียกย่อว่า บุหงา. (ช.).
น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Goniothalamus tapis Miq.ในวงศ์ Annonaceae ดอกสีเหลืองนวล ออกตามลําต้นกลิ่นหอมคล้ายลําเจียก.
[-หฺรง] น. นก, นกยูง. (ช.).
[บุหฺรี่] น. ยาสูบที่ใช้ใบตองหรือกระดาษเป็นต้นมวนใบยาที่หั่นเป็นฝอย.
น. ชื่อไม้เถาชนิด Neoalsomitra sarcophylla Hutch. ในวงศ์Cucurbitaceae มีมือเกาะ ดอกเป็นช่อ ออกตามง่ามใบ กลีบดอกติดกันเป็นรูปปากแตรบาน ๆ ผลเรียวยาวคล้ายกระบองกลมหรือเป็นสามเหลี่ยม เวลาแก่ผลจะแตกที่ปลายเป็น ๓ ช่อง เมล็ดสีดําแบน มีปีกบาง ๆ ที่ปลาย.