บุ่มบ่าม หมายถึง ว. ที่ขาดความยับยั้งไม่เกรงใจใคร.
ก. ทําปากยื่นบอกใบ้ให้รู้.
ก. ทําปากยื่นบอกใบ้ให้รู้.
ก. ทําปากยื่นประกอบกิริยาบอกใบ้ให้รู้.
[บุระ-] ก. บูรณะ, ซ่อมแซมทําให้กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น บุรณะวัด.(ส. ปูรณ).
[บุระพะ-, บุบพะ-] ว. บุพ. (ส. ปูรฺว; ป. ปุพฺพ).
[บุระพะทิด, บุบพะทิด] น. ทิศตะวันออก.
[บุระพะบด, บุบพะบด] น. บุพบท, คําชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ทําหน้าที่เชื่อมคําต่อคํา อยู่หน้านาม สรรพนาม หรือกริยา มีคําว่าด้วย โดย ใน เป็นต้น เช่น เขียนด้วยดินสอ หนังสือของฉัน กินเพื่ออยู่.