ค้นหาหมวดอักษร บ
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' บุปผ- '
บุปผ- หมายถึง [บุบผะ-] น. ดอกไม้. (ป. ปุปฺผ; ส. ปุษฺป).
คำที่ใกล้เคียงกัน
บุปผชาติ
น. ดอกไม้, พวกดอกไม้. (ป.).
บุปผวิกัติ
น. ดอกไม้ที่ทําให้แปลก, ดอกไม้ที่ทําให้วิจิตรต่าง ๆ. (ป.).
บุพ-, บุพพ-
[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).บุพกรรม น. กรรมที่ทําไว้แต่ปางก่อน. (ป. ปุพฺพ + ส. กรฺมนฺ;ป. ปุพฺพกมฺม).
บุพ-, บุพพ-
[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).บุพกรรม น. กรรมที่ทําไว้แต่ปางก่อน. (ป. ปุพฺพ + ส. กรฺมนฺ;ป. ปุพฺพกมฺม).
บุพการี
น. ผู้ที่ทําอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา.(ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.
บุพกิจ
น. กิจที่จะต้องทําก่อน. (ป. ปุพฺพกิจฺจ).
บุพชาติ
น. ชาติก่อน. (ป. ปุพฺพชาติ).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒