ความหมายของคำว่า ' บุตรา '

บุตรี
ดู บุตร, บุตร-.
บุตรีตระสุม
[บุดตฺรีตฺระสุม] น. ต้นนางแย้ม. (ช.).
บุถุชน
น. ปุถุชน, คนที่ยังมีกิเลสหนา, สามัญชน, ผู้ที่มิได้เป็นพระอริยบุคคล. (ป. ปุถุชฺชน; ส. ปฺฤถคฺชน).
บุทคล
[บุดคน] น. บุคคล, คน. (ส. ปุทฺคล; ป. ปุคฺคล).
บุนนะบุนนัง
ก. ซ่อม, เพิ่มเติม.
บุนนาค
น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Mesua ferrea L. ในวงศ์ Guttiferaeใบยาวรี ปลายใบเรียวแหลม ดอกสีขาวคล้ายสารภีแต่ใหญ่กว่ากลิ่นหอม ใช้ทํายาได้ แก่นสีแดงเข้ม ใช้ทําเครื่องเรือน.
บุบ
ก. ทุบ ตํา หรือเคี้ยวเบา ๆ พอให้เป็นรอยหรือแตก; บู้ลง, บุ๋มลง,เช่น ขันบุบ แก้มบุบ.