ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' บุตรบุญธรรม '

    บุตรบุญธรรม  หมายถึง [บุดบุนทํา] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • บุตรา

    [บุดตฺรา] (กลอน) น. บุตร.

  • บุตรี

    [บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. (ส. ปุตฺรี).

  • บุตรา

    ดู บุตร, บุตร-.

  • บุตรี

    ดู บุตร, บุตร-.

  • บุตรีตระสุม

    [บุดตฺรีตฺระสุม] น. ต้นนางแย้ม. (ช.).

  • บุถุชน

    น. ปุถุชน, คนที่ยังมีกิเลสหนา, สามัญชน, ผู้ที่มิได้เป็นพระอริยบุคคล. (ป. ปุถุชฺชน; ส. ปฺฤถคฺชน).

  • บุทคล

    [บุดคน] น. บุคคล, คน. (ส. ปุทฺคล; ป. ปุคฺคล).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒