ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' บุญธรรม '

    บุญธรรม  หมายถึง น. เรียกลูกของคนอื่นซึ่งเอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัวว่า ลูกบุญธรรม,ถ้าจดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย เรียกว่า บุตรบุญธรรม.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • บุญนิธิ

    [บุนยะ-] น. ขุมทรัพย์คือบุญ. (ป.).

  • บุญมาวาสนาส่ง

    (สํา) เมื่อมีบุญ อํานาจวาสนาก็มาเอง, บุญมาวาสนาช่วย ก็ว่า.

  • บุญราศี

    [บุนยะ-, บุน-] น. กองบุญ.

  • บุญฤทธิ์

    [บุนยะ-] น. ความสําเร็จด้วยบุญ.

  • บุญหนักศักดิ์ใหญ่

    ว. มีฐานันดรศักดิ์สูงและอํานาจวาสนายิ่งใหญ่ เช่น น้อยหรือนางบุญหนักศักดิ์ใหญ่. (สังข์ทอง).

  • บุญญาธิการ

    น. บุญที่ได้กระทำไว้มากยิ่ง.

  • บุญญาธิสมภาร

    น. บุญที่ได้สั่งสมไว้มากยิ่ง.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒