ความหมายของคำว่า ' บิดหัวลูก '

ความหมายของคำว่า ' บิดหัวลูก '
บิดหัวลูก หมายถึง น. โรคบิดที่เป็นแก่หญิงมีครรภ์แก่จวนจะคลอด.

บิดร
[-ดอน] (แบบ) น. พ่อ. (ป. ปิตุ; ส. ปิตฺฤ).
บิดหล่า
[บิดหฺล่า] น. เครื่องมือสําหรับเจาะไม้ชนิดหนึ่ง ใช้มือดึงเชือกบิดเป็นเกลียว ปลายมีคม คล้ายสว่าน.(รูปภาพ บิดหล่า)
บิดา
น. พ่อ (ใช้ในที่สุภาพ), โดยปริยายหมายความว่า ผู้ให้กําเนิดเช่น บิดาแห่งประวัติศาสตร์, บิดร ก็ว่า. (ป. ปิตา; ส. ปิตฺฤ).
บิตุ
(แบบ) น. พ่อ, ใช้เป็นคําหน้าสมาส เช่น บิตุฆาต บิตุราช. (ป. ปิตุ).
บิตุจฉา
[-ตุดฉา] (แบบ) น. อา (ผู้หญิง), ป้า (ญาติฝ่ายพ่อ). (ป. ปิตุจฺฉา).
บิตุรงค์
(กลอน) น. พ่อ. (ป. ปิตุ + องฺค).
บิตุเรศ
(กลอน) น. พ่อ.