ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' บิ '

    บิ  หมายถึง ก. ทําให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง,แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • บิกู, บีกู

    น. ภิกขุ เช่น พราหมณ์ชีบีกูน้อยใหญ่. (อิเหนา). (ช.).

  • บิกู, บีกู

    น. ภิกขุ เช่น พราหมณ์ชีบีกูน้อยใหญ่. (อิเหนา). (ช.).

  • บิกูปะระมาหนา, บิกูปะระหมั่นหนา

    น. ภิกษุกับพราหมณ์. (ช.).

  • บิกูปะระมาหนา, บิกูปะระหมั่นหนา

    น. ภิกษุกับพราหมณ์. (ช.).

  • บิฐ

    [บิด] น. ตั่ง, ที่นั่งชนิดหนึ่ง รูปสี่เหลี่ยม มีเท้า มีพนักอิงบ้างไม่มีบ้าง.(ป. ปี?). (รูปภาพ บิฐ)

  • บิณฑ-

    [บินทะ-] (แบบ) น. ก้อนข้าว. (ป., ส. ปิณฺฑ).

  • บิณฑบาต

    น. อาหาร (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร) เช่น รับบิณฑบาต. ก. กิริยาที่พระภิกษุสามเณรรับของที่เขานํามาใส่บาตร, โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่พระภิกษุสามเณรขอหรือขอร้อง เช่น เรื่องนี้ขอบิณฑบาตให้เลิกแล้วต่อกัน. (ป. ปิณฺฑปาต ว่า ก้อนข้าวที่ตก).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒