ความหมายของคำว่า ' บำเพ็ญ '

ความหมายของคำว่า ' บำเพ็ญ '
บำเพ็ญ หมายถึง ก. ทําให้เต็มบริบูรณ์, เพิ่มพูน, (มักใช้ในเรื่องเกี่ยวกับศาสนา) เช่นบําเพ็ญบุญ บําเพ็ญบารมี; ประพฤติ, ปฏิบัติ, เช่น บําเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ บําเพ็ญพรต.

บำราบ
[บําหฺราบ] ก. ปราบ, ทําให้ราบ, ทําให้กลัว.
บำราศ
[บําราด] ก. หายไป, จากไป, พรากไป, ปราศจาก.
บำรุง
ก. ทําให้งอกงาม, ทําให้เจริญ, เช่น บํารุงต้นไม้ บํารุงบ้านเมือง;รักษาให้อยู่ในสภาพที่ดี เช่น บํารุงสุขภาพ บํารุงร่างกาย เงินค่าบํารุง.
บำรุงขวัญ
ก. ทําพิธีเช่นรดนํ้ามนต์ให้ เสกเป่าให้ หรือทําการอย่างใดอย่างหนึ่งเช่นกล่าวปลุกใจเพื่อให้ขวัญดี มีใจกล้าหาญ.
บำรู
ก. ตกแต่ง, บํารุง; ประ เช่น บํารูงา ว่า ประงา.
บำเรอ
ก. ปรนนิบัติให้เป็นที่ชอบใจ, เรียกหญิงที่ปรนนิบัติเช่นนั้นว่านางบําเรอ; บูชา เช่น บําเรอไฟ.
บำเรอเชอภักดิ์
ก. ตั้งใจรับใช้.