บาจรีย์ หมายถึง [-จะรี] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป. ปาจริย).
(แบบ) น. แม่ครัว. (ป. ปาจิกา). (ดู บาจก).
น. แบคทีเรียที่มีรูปร่างเป็นท่อน. (อ. bacillus).
ก. ทําให้เกิดเป็นแผลหรือรอยขีดข่วนอย่างของมีคมบาด เช่นมีดบาด แก้วบาด หญ้าคาบาด. น. แผล.
ก. รู้สึกคล้ายระคายคอเนื่องจากกินของที่มีรสหวานจัดเย็นจัดเป็นต้น.
ว. มีบาดแผลทําให้เจ็บปวด.
ก. เจ็บแค้นใจ.
ก. สะดุดตาเพราะเห็นสีฉูดฉาด; ขัดตาทําให้ไม่สบอารมณ์.