บทบรรณาธิการ หมายถึง น. ข้อเขียนที่บรรณาธิการหรือนักเขียนชั้นนําเขียนเพื่อแสดงความคิดเห็นอันเป็นแนวของหนังสือนั้น ๆ, บทนํา ก็ว่า.
(กฎ) น. ข้อความที่กําหนดไว้เป็นลายลักษณ์อักษรในกฎหมาย.
[บดบาด] น. การทําท่าตามบท, การรําตามบท, โดยปริยายหมายความว่าการทําตามหน้าที่ที่กําหนดไว้ เช่น บทบาทของพ่อแม่ บทบาทของครู.
(ปาก) ว. มีท่าทางมาก, ยืดยาดเพราะพิธีรีตองมาก, เช่น กว่าจะออกจากบ้านได้บทบาทมากเหลือเกิน.
[บดทะ-] น. คําที่ทําให้บทประพันธ์ครบพยางค์ตามฉันทลักษณ์ไม่สู้มีความหมายอะไร เช่น แต่งอเนกนุประการ คํา 'นุ' เป็นบทบูรณ์. (ป. ปทปูรณ).
น. เรื่องที่แต่งขึ้นเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรอง.
น. คํากล่าวเรื่องราวเป็นทํานองเมื่อเวลาแสดงโขนหรือหนังใหญ่เป็นต้น.
น. คําประพันธ์สําหรับขับร้อง, คำร้อง เนื้อร้อง หรือ บทร้อง ก็ว่า.