บั้นท้าย หมายถึง น. ตอนท้าย, ส่วนท้าย; (ปาก) ตะโพก, ก้น, (ใช้แก่หญิง).
น. ตอนท้าย เช่น บั้นปลายของชีวิต.
(ราชา) น. บั้นเอว.
น. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว สะเอว หรือ เอว ก็ว่า.
น. ชื่อมาตราตวงข้าว ๒ บั้น เป็น ๑ เกวียน.
น. ชื่อมาตราตวงตามวิธีประเพณี มีอัตราเท่ากับ ๑,๐๐๐ ลิตร.
(โบ) ก. รัด, ผูก, เช่น กรรณบันกวดพู่แก้ว. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์).
ก. ตกแต่ง.