บังเกิด หมายถึง ก. เกิด เช่น บังเกิดอุบัติเหตุ บังเกิดลมพายุ, ทําให้เกิด เช่น แม่บังเกิดเกล้า.
[-โกฺรย-] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
[-โกฺรย-] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
(ราชา) น. อุจจาระหรือปัสสาวะ.
(ราชา) น. ปัสสาวะ, ใช้ว่า พระบังคนเบา.
(ราชา) น. อุจจาระ, ใช้ว่า พระบังคนหนัก.
(ราชา) ก. แสดงความเคารพพระมหากษัตริย์ สมเด็จพระบรมราชินีนาถสมเด็จพระบรมราชินี และพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง ตามประเพณีไทย,ใช้ว่า ถวายบังคม. (ข.).
ก. มอบให้ เช่น เป็นบังคลแก่ท่านแล. (ม. คําหลวง วนปเวสน์).(ข. ปรฺคล ว่า มอบให้).