บ้องไฟ หมายถึง น. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งมีหางยาวอย่างกรวดดอกไม้ไฟ แต่มีขนาดใหญ่มาก, บั้งไฟ ก็ว่า.
น. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อ สําหรับสูบยาแดง.
น. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.
(ปาก) ว. ไม่เต็มเต็ง, บ้า ๆ บอ ๆ.
(ปาก) ว. ไม่เต็มเต็ง, บ้า ๆ บอ ๆ.
น. งูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).
ว. มีหน้าตาพิลึก.
ดู จงอาง.