ความหมายของคำว่า ' บ่อง '

บ้อง
น. ปล้องไม้จําพวกไม้ไผ่ที่ขังข้อ; สิ่งที่เป็นช่องคล้ายกระบอก เช่นช่องสําหรับสวมด้ามขวานหรือสิ่วเป็นต้น, ลักษณนามเรียกการสูบกัญชาหมดครั้งหนึ่งว่า บ้องหนึ่ง.
บ้องกัญชา
น. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อสําหรับสูบกัญชา.
บ้องตัน
น. เนื้อสันที่อยู่ภายในโคนหางของจระเข้เป็นต้น.
บ้องตื้น
ว. มีความคิดอย่างโง่ ๆ.
บ้องไฟ
น. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งมีหางยาวอย่างกรวดดอกไม้ไฟ แต่มีขนาดใหญ่มาก, บั้งไฟ ก็ว่า.
บ้องยาแดง
น. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อ สําหรับสูบยาแดง.
บ้องหู
น. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.