บ่วงบาศ หมายถึง น. บ่วงสําหรับโยนไปคล้อง.
ก. ถือเพศเป็นภิกษุสามเณรหรือนักพรตอื่น ๆ.
ก. ถือเพศเป็นชี. น. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทําด้วยกล้วย ต้มกับกะทิ.
(ปาก) ก. หลอก, ล่อลวง, ทําอุบายให้หลงเชื่อ, เช่น ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นรํ่าไป. (อิเหนา ร. ๕).
น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง มีเครื่องในหมูต้มผัดกับเครื่องแกง มีหอมเผากระเทียมเผา ข่า ตะไคร้ พริกไทย เป็นต้น ต้มกับนํ้าคั้นจากใบไม้บางชนิดมีใบมะตูม มะขวิด เป็นต้น ทําให้นํ้าแกงมีสีเขียว ๆ มีรสหวาน เค็ม.
ก. ทําให้นํ้าหรือของเหลวออกจากปาก.
ก. ล้างปากด้วยอาการที่อมนํ้าแล้วบ้วนออกมา.
(ราชา) น. กระโถน.