ความหมายของคำว่า ' บ่วง '

ความหมายของคำว่า ' บ่วง '
บ่วง หมายถึง น. เชือกที่ทําเป็นวงสําหรับคล้อง รูดเข้าออกได้, โดยปริยายหมายถึงสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บ่วงมาร.

บ่วงบาศ
น. บ่วงสําหรับโยนไปคล้อง.
บวช ๑
ก. ถือเพศเป็นภิกษุสามเณรหรือนักพรตอื่น ๆ.
บวชชี
ก. ถือเพศเป็นชี. น. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทําด้วยกล้วย ต้มกับกะทิ.
บวช ๒
(ปาก) ก. หลอก, ล่อลวง, ทําอุบายให้หลงเชื่อ, เช่น ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นรํ่าไป. (อิเหนา ร. ๕).
บวน
น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง มีเครื่องในหมูต้มผัดกับเครื่องแกง มีหอมเผากระเทียมเผา ข่า ตะไคร้ พริกไทย เป็นต้น ต้มกับนํ้าคั้นจากใบไม้บางชนิดมีใบมะตูม มะขวิด เป็นต้น ทําให้นํ้าแกงมีสีเขียว ๆ มีรสหวาน เค็ม.
บ้วน
ก. ทําให้นํ้าหรือของเหลวออกจากปาก.
บ้วนปาก
ก. ล้างปากด้วยอาการที่อมนํ้าแล้วบ้วนออกมา.