ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' บริขา '

    บริขา  หมายถึง [บอริ-] (แบบ) น. คู, สนามเพลาะ. (ป. ปริขา).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • บริขาร

    [บอริขาน] น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็มประคดเอว กระบอก กรองนํ้า (ธมกรก) เรียกว่า อัฐบริขาร,สมณบริขาร ก็เรียก. (ป. ปริกฺขาร).

  • บริขารโจล

    [-โจน] (แบบ) น. ท่อนผ้าสําหรับใช้สอยเล็กน้อย, ใช้ว่า บริขารโจฬก็มี. (ป.).

  • บริคณห์

    [บอริคน] (แบบ) น. เรือน; คําที่แน่นอน, สิ่งที่ถูกต้องแล้ว; ความกําหนดถือเอา, ความยึดถือ, การจับ. ก. นับคะเน, ประมวล.(ป. ปริคฺคหณ).

  • บริคณห์สนธิ

    (กฎ) น. เอกสารก่อตั้งบริษัทจํากัดซึ่งผู้เริ่มก่อการบริษัทจํานวนตั้งแต่๗ คนขึ้นไป เข้าชื่อกันจัดทําขึ้นตามข้อกําหนดของกฎหมายในการจัดตั้งบริษัทจํากัด เรียกว่า หนังสือบริคณห์สนธิ.

  • บริจาค

    [บอริจาก] ก. สละให้, เสียสละ. น. การสละ, การให้, การแจก, ความเสียสละ, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือราชธรรม). (ป. ปริจฺจาค).

  • บริจารก

    [บอริจารก] น. คนใช้, คนบําเรอ. (ป., ส. ปริจารก).

  • บริจาริกา

    [บอริ-] น. หญิงรับใช้, ประกอบกับคํา บาท เป็น บาทบริจาริกา แปลว่าเมีย, ที่ตัดใช้ว่า บริจา ก็มี เช่น บาทบริจา ทารบริจา อรรคบริจา, หรือตัดใช้ว่า บริจาริก ก็มี. (ป., ส. ปริจาริกา).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒