นิด หมายถึง ว. เล็ก, น้อย.
ว. เล็กเหลือเกิน, น้อยเหลือเกิน.
ว. ไม่มาก, เล็กน้อย.
ว. หน่อยหนึ่ง.
[นิดตะยะ, นิด] ว. เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิตย์.(ส.; ป. นิจฺจ).
[นิดตะยะ, นิด] ว. เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิตย์.(ส.; ป. นิจฺจ).
น. การให้ทานทุกวัน. (ส.).
น. อาหารหรือค่าอาหารที่ถวายภิกษุสามเณรเป็นนิตย์. (ส. นิตฺย+ ป. ภตฺต).